رقص (حرکات موزون) محلی را این گونه تعریف کرده اند: رقص محلی عبارت است از مجموعه حرکاتی که طی آن عادات ، تاریخ و فرهنگ و رسوم مردم هر منطقه با زیبایی ، ظرافت و طراوت خاصی به طور صادقانه به نمایش گذاشته می شود. 

رقص در واقع از ترکیب سه زبان بوجود آمده است: 

۱- زبان حرکات دست

۲- زبان حرکات صورت و اعضا آن (میمیک)

۳- زبان حرکات اندام و بدن انسان (پانتومیمی) 

توضیحات بیشتر در مورد رقص آذری: 

رقص یکی از شاخه های جدایی ناپذیر هنرهای زیبای ملت های جهان است . هر ملتی دارای رقص های مخصوص به خود می باشد. در عصر حاضر این نوع هنر انکشاف زیادی نموده و در نوع خود به شاخه های گوناگونی تبدیل گشته است. رقص نوعی از هنرهای زیباست که بر اساس اجرای حرکات موزون و کشش بدن انجام می شود. 

همه ملت ها دارای رقص مخصوص به خود می باشند و رقص یکی از شاخه های جدایی ناپذیر هنر های زیبای ملت های جهان است رقص یکی از هنر های زیبا است که با کشش بدن و بر اساس اجرای حرکات موزون انجام می شود. 

رقص اکثراً به دو گروه تقسیم می شود: 

۱- رقص های دسته جمعی (گروهی)

۲- سولو (رقص های انفرادی) 

ما معتقدیم که رقص های دسته جمعی در زمانهای بسیار قدیم بوجود آمده اند و رقص های انفرادی هم در دوران تمدن و فرهنگ که ادیان بوجود آمده اند خلق شده اند. 

رقص آذربایجانی الهام گرفته ازتاریخ،ریاضی(هندسه)، ادبیات ، هنر(نقاشی) میباشد : 

دستهای باز نشانگر آزادی و تمایل به پرواز است.

سر را بالا نگه میداریم تا نشان دهیم ملتی همیشه سربلند هستیم.

جلو بودن سینه نشانگر سپر برای دفاع از خاک و ناموس میباشد. 

شکم را داخل کشیده و سینه را جلو نگه میداریم.

دستها را باز و سر را بالا نگهداشته به طرف جلو نگاه میکنیم.

علت ایستادن روی پنجه داشتن قامتی کشیده و سرعت عمل بالا میباشد.

طریقه نگه داشتن دستها بدین صورت میباشد که در سه زاویه مختلف حتما باید ۹۰ درجه باشد.

روی پنجه پا می ایستیم سپس قدرت را از نوک پا گرفته و به طرف سینه می کشیم و آن را داخل سینه حبس میکنیم.