| نظر دهید |

تصویر تماشاگران زن ایرانی که تا پیش از این به دقت وسواس گونه ای از همه مسابقات ورزشی حذف می شد در این مسابقه بارها و بارها به نمایش درآمد. این اتفاق درست چند روز بعد از پخش چندباره تصویر شکیرا باعث شد شایعه ای شکل بگیرد مبنی بر تغییر محدودیت های پخش از تلویزیون که حتی اعتراض شدید علی مطهری را در پی داشت. عزت الله ضرغامی مدیر سیما در مقام دفاع عنوان کرد که بازبینی مسابقات زنده والیبال بسیار سخت است، چون محل تماشاگران نزدیک زمین است و اگر حتی کسی بازبین را صدا کند، تا او سرش را برگرداند امکان دارد تصویری از زیر دستش در برود.

در این میان تصویر یکی از این تماشاگران به طور وسیعی در اینترنت و شبکه های مجازی به اشتراک گذاشته شد و فن پیج هایی با چندین و چند هزار علاقمند به نامش راه افتاد. البته به نام ساختگی سارا شیرازی! آنچه در پی‌ می اید گفت و گو با آملیا اسدی است.

- لطفا خودتون رو معرفی کنید.

آملیا هستم متولد مشهد، سال ۲۰۰۱ با خانواده به لندن نقل مکان کردم، در سال دوم رشته ی حقوق تحصیل می‌کنم، ورزشکار هستم آموزش والیبال می بینم و با پدر و مادرم زندگی‌ می‌کنم.

- نظرتون در مورد این پیج که حدود سیزده هزار علاقمند داره و اسم شما را سارا شیرازی ساکن رم اعلام کرده چیه؟

کارشون شایسته نبوده، سعی‌ می‌کنم باهاشون تماس بگیرم و این مشکل را حل کنم فکر نمیکنم نیّت بدی داشتند. اما این فن پیج   بدون آگاهی‌ من باز شده بوسیلهٔ آقای امیر از ایران و الان زیر نظر و با هماهنگی خودم اداره می‌شه، و از امیر هم ممنونم.

- در مورد همراهی تون با تیم ملی در طول دو بازی با ایتالیا توضیح مختصری بدهید.

فکر کردم تیم والیبال ایران برای رویارویی با تیم قوی و معروف ایتالیا اون هم در کشور ایتالیا خوشحال میشن و روحیهٔ بهتری به دست میارن اگه تماشاچی های ایرانی بیشتری اونجا باشند، تصمیم گرفتم برای حمایت از تیم ملی‌ کشورم با اینکه راه خیلی‌ طولانی‌ بود و ۲ تا مسابقه در فاصلهٔ زیادی از هم انجام می شد با پدر و ۲ تا پسر عمه‌ ام به این مسابقه ها بروم، فورا” چهارتا پیراهن طراحی کردم و با خودروی شخصی‌ حرکت کردیم و بد از حدود ۲۰ ساعت سفر به مسابقه ی اول شهر مودنا رسیدیم و بعد از اون ۱۴ ساعت بیشتر تو راه بودیم تا به مسابقهٔ دوم شهر ساساری برسیم. بودن کنار بچه های تیم ملی‌ زیبا و وصف ناپذیر بود. ایرانی ها با اینکه تعداد تماشاچیان ما کمتر از ایتالیایی ها بود تشویق جانانه ای برای تیم ایران کردند و بچه های تیم هم بازی با هوش و ظرافت خاصی‌ ارائه کردند و ایتالیا و دنیا رو شگفت زده و شوکه کردند، زنده بد ایران و ایرانیان.

- چه اتفاقی افتاد که شما از لندن این فاصله زیاد را طی کردید تا به ایتالیا بیاید و تیم ملی ایران رو تشویق کنید؟

ورزشکار رشتهٔ ۱۰۰ متره دویدن بودم، مینی مارتن هم شرکت کردم ۲ بار و حدود یک سال هم می‌شه که آموزشی والیبال می بینم، در گذشته هم می‌خواستم در مسابقات ورزشی ایران در خارج از کشور شرکت کنم اما هماهنگی‌ برای تهیه بلیت نبود،در مورد بازی ایران و ایتالیا هم با فدراسیون والیبال ایران چندین بار تلفنی و از طریق ایمیل اقدام کردم اما جوابی‌ دریافت نکردم، ۲ روز مونده به مسابقه اول با مکان برگزاری مسابقه در شهر مودنا تماس گرفتم و موفق به تهیه بلیت در میان تماشاگران ایتالیا شدم. برای سرافرازی و پیروزی تیم ملی کشورم که همان سربلندی ایران در دنیا است به ایتالیا سفر کردم،در هر ورزش یا هر مناسبتی برای پیشرفت ایران در هر زمینه ای که باشد و برایم امکانش موجود باشد در آن شرکت می‌کنم، در حال حاضر چون درس هایم زیاد است نمیتوانم آموزش زیادی برای والیبال ببینم، در حال حاضر هفته‌ای ۵ بار و هر بار ۲ ساعت آموزش می بینم.

- نظرتون در مورد محبوبیتتون بعد از این دو بازی چیه؟

یک دختر ایرونی‌ هستم با همهٔ آرزوهایی که یه دختر ایرونی‌ می‌تونه داشته باشه، مسرورم که مورد توجه عزیزان و رسانه‌ها قرار گرفتم.

بعد از این دو بازی چه عکس العمل هایی از طرف مردم رو تو فضای حقیقی و مجازی مشاهده کردید؟

خانواده ام و دوستان و هم دانشگاهی هایم با شناختی‌ که از من دارند خوشحال و از طرفی‌ شگفت زده شدند و در فضای مجازی هم گفتگو و اظهار نظر خیلی‌ زیاد و متفاوت بود و من هم انتظارش رو داشتم مهم این بود که همه مثل خودم عاشق ایران بودند، نظر هر کسی‌ نمایانگر شخصیت خودش است، من فدای سرفرازی ایران.

-  آیا فکر می کردید بعد از این دو بازی به چنین شهرتی در فضای مجازی دست پیدا کنید؟

نه. هر آنچه از دل بر آید، بر دل نشیند، وقتی‌ مردم با فرهنگ و با شعور ایران احساسات بی‌ آلایش و زلال من رو برای کشورم از طریق تلویزیون ایران و شبکه‌های دیگر مشاهده کردند احساس غرور ملی‌ کردند همانطور که من هم احساساتی‌ شده بودم و یک لحظه آرام نمی گرفتم